Sorry, het duurde even,

maar ik heb iets geschreven.

Niet dat er echt niet staat;

alsof mijn gedachte u iets aangaat!

Vandaag deel ik mijn kronkels niet.

Ik wil geen zinnen vol verdriet.

Voor romantiek vandaag geen tijd,

en de eruditie is even kwijt

Dus inhoudsloos wordt dit gedicht.

Lees het met een afkeurend gezicht!

Mopper dan heel zelfvoldaan:

“nu, dat had ik beter gedaan.

Noemt zichzelf een kunstenares,

en leest anderen de poëtische les.

Maar heeft ze dan een dag geen zin,

Dan staat er gewoon geen zinnig woord in!”

Natuurlijk is uw gelijk groot!

Een ware dichter geeft zichzelf bloot.

Maar met alle respect steek ik voor nu,

lekker mijn tong uit naar u!